استراتژی های قیمت گذاری غذاها در رستوران

قیمت گذاری غذاها در رستوران ها تنها یک عددگذاری ساده روی منو نیست، بلکه یک تصمیم گیری حیاتی و هوشمندانه است که تأثیر مستقیم بر جذب مشتری، مدیریت سود، و بقای کسب وکار دارد. با رقابت فشرده در صنعت غذا و تنوع ذائقه مشتریان، رستوران داران موفق باید به دنبال استراتژی های قیمت گذاری دقیق، علمی و منطبق با رفتار مشتری باشند. این مقاله به بررسی مهم ترین روش ها و استراتژی های قیمت گذاری غذاها در رستوران پرداخته و نکاتی کاربردی برای صاحبان رستوران ارائه می دهد.

اهمیت استراتژی های قیمت گذاری غذاها در موفقیت رستوران

در دنیای رقابتی رستوران داری، قیمت گذاری غذاها چیزی فراتر از یک عدد در منو است؛ این استراتژی دقیق، ترکیبی از روانشناسی مصرف کننده، تحلیل بازار و درک هزینه های عملیاتی است. قیمت نهایی هر غذا نه تنها باید هزینه مواد اولیه، دستمزد نیروی انسانی، انرژی و سایر هزینه های سربار را پوشش دهد، بلکه باید با درک دقیقی از رفتار مشتری و رقبا تعیین شود. یک قیمت گذاری هوشمند می تواند سودآوری را افزایش دهد، تصویر برند را تقویت کند و حس ارزش در مشتری ایجاد کند. در مقابل، قیمت گذاری نادرست می تواند باعث کاهش فروش، نارضایتی مشتری یا از دست رفتن سهم بازار شود.

از همین رو، تدوین منو با درنظر گرفتن استراتژی قیمت گذاری یکی از مراحل حیاتی در چگونه منوی جذاب برای رستوران خود طراحی کنیم؟ به شمار می رود. ترکیب غذاهای پر سود با آیتم های پرفروش، استفاده از تکنیک های روانی مانند قیمت های روان شناختی (مثل ۹۹٬۰۰۰ تومان به جای ۱۰۰٬۰۰۰ تومان)، جای گیری آیتم های خاص در نقاط طلایی منو و تفکیک قیمت گذاری بر اساس نوع وعده (صبحانه، ناهار، شام) همگی بخشی از این استراتژی اند. در نهایت، موفقیت یک رستوران وابسته به این است که چگونه بتواند بین هزینه ها، جذابیت منو و ارزش واقعی هر غذا تعادل برقرار کند.

تحلیل هزینه مواد اولیه در قیمت گذاری منوی رستوران

یکی از پایه ای ترین مولفه ها در قیمت گذاری غذاها، شناخت دقیق از هزینه مواد اولیه است. این تحلیل باید با دقت و به صورت دوره ای انجام شود تا هرگونه تغییر در بازار، نوسانات قیمت یا تغییر در تأمین کننده ها به موقع در قیمت نهایی غذا اعمال شود. به عنوان مثال، یک بشقاب پاستا که در ظاهر کم هزینه به نظر می رسد، ممکن است در صورت استفاده از پنیر پارمسان وارداتی و سس خانگی، هزینه تمام شده بالایی داشته باشد.

در مقابل، برخی غذاها مانند خوراک لوبیا یا تخم مرغ ممکن است حاشیه سود بالایی ایجاد کنند، زیرا مواد اولیه ارزان تری دارند. این تفاوت های جزئی در تحلیل هزینه مواد اولیه، تأثیر مستقیمی بر ساختار سودآوری رستوران دارد.

علاوه بر این، تحلیل مواد اولیه به رستوران ها کمک می کند تا غذاهایی با سود بالا را شناسایی و در منو برجسته کنند. تهیه لیستی دقیق از تمام اقلام مصرفی هر غذا، محاسبه قیمت تمام شده هر پرس و تعیین درصد ضریب قیمت گذاری (مثلاً دو برابر یا سه برابر قیمت خرید مواد اولیه) از روش های رایج در مدیریت منو هستند. همچنین، بررسی پرت مواد، میزان مصرف واقعی، موجودی انبار و تغییرات نرخ ارز نیز در این تحلیل باید لحاظ شود. رستورانی که در این بخش دقت و نظم داشته باشد، نه تنها از نوسانات بازار در امان می ماند، بلکه با افزایش بهره وری و کاهش ضایعات، سود خالص خود را نیز افزایش می دهد.

بیشتر بخوانید: نحوه نصب تجهیزات آشپزخانه صنعتی

نقش قیمت گذاری مبتنی بر سود در مدیریت مالی رستوران

قیمت گذاری مبتنی بر سود یکی از کلیدی ترین ابزارهای مدیریت مالی در رستوران داری حرفه ای است. برخلاف روش های سنتی که صرفاً براساس هزینه مواد اولیه یا نرخ بازار قیمت گذاری انجام می دادند، در این رویکرد ابتدا سود هدف مشخص می شود، سپس قیمت نهایی غذاها به گونه ای تنظیم می گردد که آن سود تحقق یابد. به عنوان مثال، اگر رستورانی قصد دارد از هر پرس غذای خاص ۳۰٪ سود کسب کند، باید با در نظر گرفتن تمامی هزینه ها (مواد اولیه، انرژی، مالیات، استهلاک تجهیزات و…) قیمت گذاری کند. این روش باعث شفافیت در فرآیند مالی و پیش بینی پذیری بهتر در جریان درآمد می شود.

از طرفی، قیمت گذاری مبتنی بر سود به مدیریت کمک می کند تا در شرایط بحرانی یا در صورت افزایش هزینه ها، تصمیمات بهتری اتخاذ کند. در این مدل، منو به صورت مداوم بازبینی شده و آیتم هایی که سود مناسبی ندارند، حذف یا جایگزین می شوند. به همین دلیل، این رویکرد نه تنها به عنوان یک ابزار درآمدی، بلکه به عنوان شاخص سلامت اقتصادی رستوران نیز شناخته می شود.

رستوران هایی که با این مدل پیش می روند، اغلب عملکرد مالی باثبات تری دارند، راحت تر جذب سرمایه گذار می شوند و در برنامه ریزی بلندمدت موفق تر عمل می کنند. در نهایت، قیمت گذاری مبتنی بر سود، راهی است برای تلفیق هوشمندانه ارزش آفرینی برای مشتری با حداکثرسازی بازده اقتصادی.

استفاده از قیمت گذاری روان شناختی برای جذب مشتری

قیمت گذاری روان شناختی یکی از مؤثرترین ابزارها برای افزایش فروش و جذب مشتری در صنعت غذاست؛ ابزاری که نه بر مبنای هزینه های مالی بلکه بر پایه برداشت ذهنی مشتری از “ارزش” طراحی می شود. در این شیوه، قیمت ها به گونه ای تنظیم می شوند که مشتری احساس کند در حال گرفتن یک پیشنهاد ویژه یا معامله مقرون به صرفه است.

برای مثال، استفاده از قیمت هایی مانند ۹۸٬۰۰۰ تومان به جای ۱۰۰٬۰۰۰ تومان یا قرار دادن عبارت «ویژه سرآشپز» در کنار یک آیتم منو باعث می شود مشتری ناخودآگاه ارزش بیشتری برای آن غذا قائل شود و با احتمال بیشتری آن را سفارش دهد. این تکنیک ها، که بر پایه اصول روانشناسی شناختی و رفتاری طراحی شده اند، می توانند در افزایش سودآوری نقش مهمی ایفا کنند.

همچنین، استفاده از تضاد قیمت گذاری نیز یک روش دیگر در همین راستا است. به عنوان مثال، قرار دادن یک غذای بسیار گران قیمت در کنار سایر غذاهای میان رده باعث می شود آیتم های دیگر مقرون به صرفه تر به نظر برسند و احتمال خریدشان افزایش یابد. این تکنیک ها به ویژه در طراحی منوی غذاهای خاص و لوکس یا منوهای نوشیدنی بسیار مؤثر هستند. با استفاده از قیمت گذاری روان شناختی، نه تنها می توان رفتار خرید مشتری را هدایت کرد، بلکه تجربه خرید را نیز ارتقاء داد؛ تجربه ای که به نوعی مشتری را درگیر یک تصمیم گیری احساسی اما سودآور برای رستوران می کند.

همچنین میتوانید مقاله طراحی سردخانه صنعتی برای رستوران را جهت انتخاب بهتر تجهیزات برودتی مطالعه کنید.

قیمت گذاری رقابتی؛ چگونه با رقبا هم سطح یا بهتر باشیم؟

در محیطی که رقابت میان رستوران ها روزبه روز شدیدتر می شود، قیمت گذاری رقابتی به ابزاری حیاتی برای بقاء و رشد تبدیل شده است. در این رویکرد، رستوران ها قیمت گذاری غذاهای خود را نه صرفاً براساس هزینه ها یا حاشیه سود، بلکه با مقایسه و تطبیق با قیمت رقبا تعیین می کنند. این تحلیل دقیق بازار، به مدیران رستوران ها کمک می کند تا با شناخت قیمت های حاکم در منطقه، سطح خدمات ارائه شده توسط رقبا، کیفیت مواد اولیه و تجربه مشتریان، یک نقطه تعادل بین جذابیت قیمت و سوددهی ایجاد کنند. البته این به معنای ارائه پایین ترین قیمت ممکن نیست؛ بلکه هدف، ارائه ارزش بالاتر به نسبت قیمت است.

از سوی دیگر، قیمت گذاری رقابتی نیازمند انعطاف پذیری بالاست. در دوره هایی که تورم یا افزایش هزینه ها فشار وارد می کند، تنها رستوران هایی می توانند به رقابت ادامه دهند که هم در زنجیره تأمین خود بهینه سازی انجام داده اند و هم ارزش پیشنهادی متمایزی دارند. به علاوه، باید توجه داشت که قیمت تنها یک فاکتور رقابتی نیست؛ کیفیت غذا، نحوه سرویس دهی، طراحی منو و حتی نوع تجهیزات آشپزخانه نیز در درک مشتری از “قیمت مناسب” نقش دارند. درواقع، با ترکیب یک قیمت گذاری استراتژیک با خدمات سطح بالا، رستوران می تواند نه تنها با رقبا هم سطح باشد، بلکه از آن ها پیشی بگیرد.

مدل قیمت گذاری ترکیبی؛ تعادل بین سود و فروش بیشتر

مدل قیمت گذاری ترکیبی، نقطه تلاقی دو دنیای مهم در رستوران داری است: سودآوری بالا و فروش پایدار. در این مدل، منوی رستوران به گونه ای طراحی می شود که برخی غذاها با حاشیه سود بالا و برخی دیگر با قیمت رقابتی یا حتی در مرز سود صفر ارائه شوند. هدف، جذب طیف وسیع تری از مشتریان و تشویق آن ها به سفارش آیتم های متنوع تر است. به عنوان مثال، یک غذای ساده مانند سوپ روز یا سالاد ممکن است سود زیادی نداشته باشد، اما مشتری را به سفارش غذای اصلی با حاشیه سود بالا سوق می دهد.

این نوع چیدمان منو نه تنها از منظر روان شناسی فروش هوشمندانه است، بلکه از لحاظ استراتژی مالی نیز اثربخش است. در این رویکرد، تحلیل دقیق دسته بندی آیتم ها اهمیت بالایی دارد. به طور خاص، تفکیک منو بر اساس تجهیزات پخت منوی ایرانی و تجهیزات پخت منوی کلاسیک به رستوران این امکان را می دهد تا برای هر دسته قیمت گذاری جداگانه ای انجام دهد.

به عنوان نمونه، غذاهای سنتی ایرانی معمولاً نیاز به زمان پخت طولانی و تجهیزات حجیم دارند، درحالی که غذاهای کلاسیک غربی اغلب سریع تر آماده می شوند و به تجهیزات مدرن تری نیاز دارند. بنابراین، با شناخت هزینه های پنهان و چرخه آماده سازی هر آیتم، می توان قیمتی تعیین کرد که هم جذاب باشد و هم سود موردنظر را تضمین کند. مدل قیمت گذاری ترکیبی درنهایت به ایجاد یک منوی متعادل منجر می شود که مشتری را جذب و سرمایه گذار را راضی نگه می دارد.

تأثیر طراحی منو در اجرای استراتژی های قیمت گذاری غذاها

طراحی منو نقش محوری در موفقیت استراتژی های قیمت گذاری دارد. محل قرارگیری آیتم ها، رنگ بندی، تایپوگرافی، و دسته بندی غذاها می توانند درک مشتری از قیمت را تغییر دهند. یک طراحی اصولی باعث می شود مشتری ناخودآگاه به سمت آیتم های سودآورتر هدایت شود. به عنوان مثال، قراردادن غذاهای پرفروش یا گران تر در بخش مرکزی منو یا استفاده از واژه های توصیفی مانند “دست پخت سرآشپز” به درک بهتر ارزش غذا و پذیرش قیمت بالاتر کمک می کند. طراحی منو در واقع ابزار کمکی بسیار مهمی برای انتقال استراتژی های قیمت گذاری به مشتری است.

نقش آیتم های طلایی در افزایش سوددهی منوی رستوران

آیتم های طلایی یا “ستاره ها” در منو، غذاهایی هستند که هم محبوبیت بالایی بین مشتریان دارند و هم حاشیه سود زیادی ایجاد می کنند. شناسایی و تمرکز بر این آیتم ها، یک اهرم مهم برای افزایش سود رستوران محسوب می شود. این غذاها معمولاً به خوبی در فرایند تولید جا افتاده اند، هزینه مواد اولیه نسبتاً پایین دارند و نیاز به تجهیزات خاصی ندارند، یا به راحتی در حجم بالا آماده می شوند. برای بهره برداری از این آیتم ها، رستوران داران باید به مسائل قانونی از جمله نحوه دریافت مجوزهای آشپزخانه صنعتی نیز توجه کنند تا به شکل رسمی و استاندارد فعالیت کرده و در مسیر توسعه قرار گیرند.

بیشتر بخوانید: مشاوره نوسازی آشپزخانه صنعتی

قیمت گذاری متغیر بر اساس زمان یا موقعیت مکانی رستوران

یکی از هوشمندانه ترین روش های تعیین نرخ غذا در رستوران ها، استفاده از قیمت گذاری متغیر است؛ روشی که به طور ویژه با زمان های پرتردد یا خلوت، و نیز موقعیت جغرافیایی رستوران هم راستا می شود. در این مدل، رستوران ها می توانند در ساعات اوج حضور مشتری (مانند وعده های ناهار یا شام) قیمت های بالاتری اعمال کنند و در ساعات خلوت تر برای جذب بیشتر مشتری، تخفیف هایی ارائه دهند. این تکنیک به متعادل سازی جریان درآمد کمک می کند و به رستوران ها اجازه می دهد از زمان های پرفروش حداکثر بهره را ببرند.

در عین حال، انعطاف پذیری در قیمت گذاری به خصوص در قالب «آفرهای زمانی» برای مشتریان وفادار نیز می تواند ابزار موثری برای افزایش فروش باشد. از سوی دیگر، موقعیت مکانی رستوران نقش چشمگیری در استراتژی قیمت گذاری دارد. به عنوان نمونه، رستورانی که در نزدیکی مراکز تجاری یا گردشگری قرار دارد، می تواند برای غذاهای خاص و منحصربه فرد، قیمت بالاتری تعیین کند. اما اگر رستوران در منطقه ای مسکونی یا با سطح درآمد متوسط واقع شده باشد، قیمت گذاری رقابتی و حتی تخفیف های محلی باید در نظر گرفته شود.

به همین دلیل است که در بسیاری از منابع تخصصی، همواره بر نکات مهم برای انتخاب مکان مناسب برای رستوران تأکید می شود؛ چراکه انتخاب موقعیت درست، نه تنها بر نوع مشتریان تأثیر دارد، بلکه سیاست های قیمت گذاری را نیز شکل می دهد. استفاده از قیمت گذاری متغیر، زمانی اثربخش خواهد بود که با تحلیل بازار منطقه، بررسی تقویم زمانی فروش، و شناخت دقیق مخاطب هدف همراه شود.

تحلیل رفتار مشتری و تأثیر آن در قیمت گذاری غذاها

در عصر داده محور، موفقیت در قیمت گذاری غذاها وابسته به تحلیل دقیق رفتار مشتریان است. جمع آوری داده هایی مانند آیتم های پر فروش، زمان های سفارش، میانگین مبلغ خرید، یا حتی نرخ بازگشت مشتری، به رستوران دار این امکان را می دهد که درک عمیقی از ترجیحات مشتری پیدا کند. برای مثال، اگر داده ها نشان دهند که مشتریان در ساعات خاصی بیشتر به غذاهای سبک علاقه دارند، می توان در همان زمان ها آیتم های مرتبط را با قیمت رقابتی تر عرضه کرد. یا اگر مشخص شود که یک دسر خاص در کنار غذای اصلی خاصی بیشتر سفارش داده می شود، ایجاد یک باندل با تخفیف جزئی، می تواند باعث افزایش فروش کلی شود.

رفتار مشتری همچنین شاخصی مهم در تعیین ارزش ذهنی غذاهاست. برخی آیتم ها شاید از نظر مواد اولیه ارزان باشند اما به دلیل ارائه زیبا، نام خاص یا تجربه منحصربه فرد، از نظر مشتری ارزش بیشتری دارند. تحلیل این داده ها به صورت مداوم، باعث می شود استراتژی قیمت گذاری نه ایستا بلکه پویا و انعطاف پذیر باقی بماند. به عبارت دیگر، داده کاوی و تحلیل رفتار مشتری، پایه ای علمی برای تصمیم گیری در مورد قیمت ها فراهم می کند و به رستوران کمک می کند تا دقیقاً بداند چه کسی، چه چیزی را، در چه زمانی، با چه قیمتی ترجیح می دهد.

اشتباهات رایج در استراتژی های قیمت گذاری غذاها در رستوران ها

یکی از اشتباهات بزرگ بسیاری از رستوران ها، تعیین قیمت تنها بر اساس هزینه مواد اولیه است. این روش سنتی که از مدل های تولیدمحور صنایع دیگر به ارث رسیده، اغلب نادیده می گیرد که غذا یک “تجربه” است، نه صرفاً یک کالا. چنین نگاهی باعث می شود آیتم هایی که هزینه پایینی دارند اما تجربه منحصربه فردی ارائه می دهند، به قیمت نادرستی فروخته شوند. از سوی دیگر، قیمت گذاری بیش از حد محافظه کارانه برای رقابت با سایر رستوران ها، می تواند حاشیه سود را به خطر بیندازد و در درازمدت منجر به زیان عملیاتی شود.

اشتباه رایج دیگر، عدم تفکیک بین آیتم های استراتژیک و حمایتی در منو است. همه غذاها نباید یک ساختار قیمتی واحد داشته باشند. برخی غذاها صرفاً برای جذب مشتری (loss leader) طراحی می شوند و برخی دیگر برای سودآوری بالا. وقتی این تمایز رعایت نشود، یا منو بیش از حد گران و غیرجذاب می شود، یا سود کافی حاصل نمی گردد. همچنین، به روز نکردن قیمت ها متناسب با نوسانات بازار یا رفتار مشتریان، یک خطای مزمن در بسیاری از رستوران هاست. قیمت گذاری موفق، یک فرآیند پویاست که نیاز به بازنگری مداوم، تحلیل داده و درک رفتار انسانی دارد.

ابزارهای نرم افزاری برای تعیین قیمت گذاری غذاها

در دنیای حرفه ای امروز، تعیین قیمت گذاری غذاها بدون استفاده از ابزارهای نرم افزاری عملاً غیرممکن است. نرم افزارهای تخصصی رستوران داری نه تنها امکان محاسبه هزینه مواد اولیه را فراهم می کنند، بلکه با درنظر گرفتن عواملی مانند هزینه نیروی انسانی، مصرف انرژی، ضایعات و حتی قیمت های رقبا، قیمت نهایی هر غذا را پیشنهاد می دهند. از جمله ابزارهای پیشرفته می توان به سیستم های POS هوشمند، نرم افزارهای ERP رستوران، و اپلیکیشن های تخصصی مدیریت منو اشاره کرد که به صورت یکپارچه، تحلیل قیمت گذاری را با فروش و انبارداری ادغام می کنند.

علاوه براین، بسیاری از این نرم افزارها به سیستم های CRM متصل هستند و از رفتار خرید مشتریان برای تحلیل های دقیق تر استفاده می کنند. مثلاً اگر یک آیتم خاص در روزهای تعطیل فروش بالاتری داشته باشد، سیستم می تواند به طور خودکار پیشنهاد افزایش قیمت یا اعمال تخفیف برای دیگر آیتم ها ارائه دهد. در برخی نسخه ها حتی امکان شبیه سازی قیمت های مختلف و پیش بینی تأثیر آن ها بر فروش و سود فراهم است.

در واقع، ابزارهای نرم افزاری قیمت گذاری به رستوران ها کمک می کنند تصمیمات خود را نه بر اساس حدس و گمان، بلکه بر پایه تحلیل داده و استراتژی عملیاتی بگیرند؛ تصمیماتی که مستقیماً به افزایش سود و رضایت مشتری منجر می شوند.

نقش کارکنان در اجرای موفق استراتژی قیمت گذاری منو

کارکنان رستوران، به ویژه گارسون ها، کاپیتان ها و صندوق داران، نقش مهمی در اجرای موفق استراتژی های قیمت گذاری دارند. آشنایی دقیق آن ها با منو، مهارت در معرفی آیتم های سودآور (آیتم های طلایی) و توانایی پاسخ گویی به سؤالات مشتری درباره قیمت غذاها، به افزایش فروش هدفمند کمک می کند. همچنین کارکنان باید بتوانند با مهارت های ارتباطی مناسب، ارزش غذا را برای مشتری توضیح دهند تا قیمت بالاتر به عنوان کیفیت بهتر درک شود. آموزش منظم نیروها، مشارکت دادن آن ها در تحلیل بازخوردهای مشتری و تشویق به فروش آیتم های کلیدی، نقش مهمی در پیاده سازی مؤثر سیاست های قیمت گذاری دارد.

بیشتر بخوانید: بهترین طرح چیدمان آشپزخانه صنعتی

چگونه بازخورد مشتری را در اصلاح قیمت غذاها لحاظ کنیم؟

بازخورد مشتری یکی از منابع ارزشمند برای بررسی کارایی استراتژی قیمت گذاری است. این بازخوردها می توانند از طریق فرم های نظرسنجی، بررسی نظرات آنلاین، گفت وگوی مستقیم در رستوران یا پایش رفتار خرید تحلیل شوند. اگر بخش زیادی از مشتریان نسبت به قیمت یک غذا واکنش منفی نشان دهند یا فروش آن کاهش یابد، نشانه ای از عدم تناسب قیمت با ارزش ادراک شده است. همچنین نظرات مثبت درباره کیفیت یا حجم غذا می تواند دلیلی برای افزایش تدریجی قیمت باشد. اعمال اصلاحات دقیق بر اساس این بازخوردها، به بهبود مداوم منو و رضایت مشتریان کمک می کند.

فروشگاه اینترنتی راکار؛ همراه حرفه ای در اجرای استراتژی های قیمت گذاری غذاها در رستوران

فروشگاه اینترنتی راکار با ارائه تجهیزات تخصصی آشپزخانه صنعتی، نرم افزارهای حرفه ای مدیریت رستوران، و مشاوره در حوزه قیمت گذاری و منوسازی، به عنوان یک همراه مطمئن برای رستوران داران شناخته می شود. این مجموعه با درک عمیق از نیازهای فنی و اقتصادی کسب وکارهای غذایی، امکان برنامه ریزی دقیق هزینه ها و پیاده سازی استراتژی های سودآور قیمت گذاری را فراهم می کند. همکاری با فروشگاه اینترنتی راکار، یعنی دسترسی به ابزارهای مدرن، داده های تحلیلی و پشتیبانی تخصصی برای موفقیت بلندمدت در صنعت رستوران داری.

سوالات متداول

چگونه می توانیم قیمت غذاها را بدون کاهش فروش افزایش دهیم؟

با استفاده از تکنیک هایی مانند طراحی منوی هوشمند، توصیف های جذاب، افزایش حجم یا کیفیت آیتم و بهره گیری از قیمت گذاری روان شناختی می توان افزایش قیمت را قابل قبول کرد.

آیا استفاده از نرم افزارهای قیمت گذاری برای رستوران های کوچک هم ضروری است؟

بله، حتی در رستوران های کوچک نیز استفاده از ابزارهای نرم افزاری باعث دقت بیشتر در محاسبه قیمت ها و افزایش سودآوری می شود.

بازخورد منفی مشتری درباره قیمت غذاها چه زمانی باید جدی گرفته شود؟

زمانی که این بازخوردها به شکل تکراری از چند مشتری مختلف مطرح می شود یا به کاهش فروش منجر شود، باید بازنگری در قیمت گذاری صورت گیرد.